INTO INNERLAND

ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ

Το πόσο αντέχεις δεν το γνωρίζεις εσύ.

Το γνωρί­ζει άλλος.

Και Εκείνος, αν πράγματι δεν αντέχεις άλλο, 

θα πάρει τη δοκιμασία και θα ανακουφισθείς.

Αν όμως δεν ση­κώνει ακόμη τον πειρασμό,

αυτό θα πει ότι αντέχεις ακόμη, με τη βοήθεια της παντοδύναμης Χάρης Του, και πρέπει να παλέψεις,

και να παλέψεις με προθυ­μία και ενθουσιασμό.

Θα βγεις τότε νι­κητής και δυναμωμένος πολύ από την πάλη σου, θα στεφανωθείς για τη νίκη σου.

Και θα δοξάσεις τον Θεό πιο πολύ για τους μεγάλους πειρασμούς της ζωής σου, μέσα από τους οποίους η πάνσοφη πρόνοιά Του και η άπειρη αγάπη Του δυνάμωνε την ψυχή σου και εργαζόταν τη σωτηρία σου.

Αντέχεις, αδελφέ μου. Αντέχεις.

Μη φο­βάσαι και δειλιάζεις στις δυσκολίες του αγώνα σου. Μην τις αντιμετωπίζεις α­ναμετρώντας μόνο τις δικές σου δυνά­μεις.

Μην ακούς τον διάβολο, που πάν­τοτε ζητεί ν’ αποθαρρύνει την ψυχή, 

να παραλύσει τις δυνάμεις της, για να σταματήσει τον αγώνα.

Άκουσε τον πα­ρήγορο και ενισχυτικό λόγο του Θεού που λέει για τον πιστό άνθρωπο: «μετ᾿ αὐτοῦ εἰμι ἐν θλίψει» (Ψαλμ. ϟ’ [90] 15).

Και πάρε την απόφαση ν’ αγωνίζεσαι ανυποχώρητος πάντοτε, με την πεποί­θηση ότι τα πάντα μπορείς και πάντοτε αντέχεις με τη δύναμη που σου δίνει η κοινωνία με τον Χριστό,

Ο Οποίος ενι­σχύει και βοηθεί κάθε αφοσιωμένο δού­λο Του, που με πίστη και ταπείνωση ζη­τεί τη βοήθειά Του,

τη λαμβάνει πλούσια και νικητής με έκπληξη ομολογεί:

Τα πάντα αντέχω και μπορώ με τη δύνα­μη του Χριστού, που με ενισχύει· 

«πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντί με Χριστῷ» (Φιλιππ. δ’ 13).