Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013

Ο ΑΝΤΙΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ (ANTILIFESTYLE)
ΩΣ «ΙΔΙΟΝ» ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ (ΚΑΙΟΧΙ ΜΟΝΟ) ΑΝΔΡΩΝ

  Στις 23 Ιουνίου του τρέχοντος έτους (2013), πραγματοποιήθηκε στο προαύλιο του Ναού του Σωτήρος του Καποδιστριακού Ορφανοτροφείου η εκδήλωση με τίτλο: «Καποδίστριας – Σπινέλλι, Σήμερα : Ευρωπαϊκή Ένωση: Διάλυση ή επανεκκίνηση»   που διοργάνωσαν οι Ενεργοί Πολίτες της Αίγινας. Αγαθή τη τύχη , λόγω τριημέρου, ήμουν στην Αίγινα εκείνη την ημέρα και βλέποντας την αφίσσα της εκδήλωσης, είπα να πάω να την παρακολουθήσω.
  Πραγματικά , η εκδήλωση ήταν από τις καλύτερες και ουσιαστικώτερες εκδηλώσεις που’ χω δει! Επιπροσθέτως, ο χώρος όπου φιλοξενούνταν αυτή, ήτοι το προαύλιο του ναού του Σωτήρος του Καποδιστριακού Ορφανοτροφείου, ήταν άκρως επιβλητικός, αποπνέων ιστορική αύρα! Ειρήσθω εν παρόδω, ο συγκεκριμένος χώρος, που είναι ίσως το μεγαλύτερο σε μήκος κτίσμα της Ελλάδος, κτίστηκε (όπως μάθαμε από τον ομιλητή ιστορικό Ανδρέα Κούκκο) μόλις σε ένα χρόνο με τη συνδρομή όλων των κατοίκων της Αίγινας, ένα πραγματικό «κατασκευαστικό θαύμα», εν αντιθέσει με όλες αυτές τις  «σημερινές πονηρές κωλυσιεργείες»  των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων που παρατηρούνται στα δημόσια έργα.
  Μετά από αυτόν τον κατατοπιστικό, ελπίζω, πρόλογο, θα περάσω στην ανάπτυξη του κυρίως θέματος. Ερέθισμα για το κυρίως θέμα, αποτέλεσε μία σειρά ιστορικών γεγονότων που εξέθεσε ένας από τους ομιλητές της ανωτέρω εκδήλωσης ( ο ιστορικός-συγγραφέας Παναγιώτης Πασπαλιάρης) και είναι τα  εξής: πριν, κατά την διάρκεια και στην επόμενη περίοδο του Συνεδρίου της Βιέννης του 1814, που σημειωτέον,  σηματοδότησε το τέλος της Ναπολεόντειας εποχής και την αναδιοργάνωση της Ευρωπαϊκής ηπείρου, ο Ι. Καποδίστριας, ως στελέχος και κατόπιν Υπουργός  Εξωτερικών της Ρωσίας, ανέπτυξε με λαμπρό τρόπο, το θέμα των δημιουργικών διπλωματικών δραστηριοτήτων του, που δεν ήταν άλλο από τη δημιουργία του Ελληνικου ανεξάρτητου κράτους.
  Ωστόσο, σε όλες αυτά τα συνέδρια και τις συγκεντρώσεις, όπου μαζεύονταν όλοι οι ευγενείς και μονάρχες της Ευρώπης (Αγγλίας , Γαλλίας και φυσικά Αυστρίας) επικρατούσε , με βάση διπλωματικά αρχεία και έγγραφα, ατμόσφαιρα «κοσμοπολιτίκης σαπίλας» με τους «ευρωπαίους μονάρχες» να επίδονται σε οινοποσίες, κραιπάλες,καθώς και σε ερωτικές περιπτύξεις! Μέσα σε αυτό το σάπιο περιβάλλον, εμφανίστηκε ο τεράστιος πολιτικός ανήρ Ιωάννης Καποδίστριας, μαυροντυμένος, σοβαρός, απλός και λιτός, έχοντας  ως ιδεολογία και στόχο τη σύσταση του νέου Ελληνικού Κράτους. Απείχε από τις κραιπάλες, τους ερωτισμούς και το lifestyle της εποχής, προτάσσοντας την ιδεολογία του, το όραμα του και την επίτευξη αυτού! Είναι χαρακτηριστικό πως ο Πρίγκηπας και Καγκελάριος Κλέμενς φον Μέττερνιχ , διπλωμάτης της Αυστριακής Αυτοκρατορίας, έγινε αμέσως, φανατικός εχθρός του Καποδίστρια, λόγω των φιλελεύθερων και δημοκρατικών απόψεων του τελευταίου, αλλά και λόγω του γεγονότος ότι ο Καποδίστριας κατεχόταν από έντονο αντικοσμοπολιτισμό (antilifestyle), σε αντίθεση με τον ρέποντα προς την κραιπάλη και το lifestyle Μέττερνιχ (είναι χαρακτηριστικό πως ο Μέττερνιχ είχε αλλάξει τρεις γυναίκες).
  Την ίδια τακτική ακολούθησε ο Καποδίστριας,και ως Κυβερνήτης, πλεόν, του νέου Ελληνικού Κράτους, μένοντας μακρυά από μηχανορραφίες, κοσμοπολιτισμούς (λαϊφσταλιές-νεολογισμός) και επίδειξη ισχύος και εμμένοντας στα Χριστιανικά ιδεώδη της βοήθειας του πλησίον και της ταπεινότητας! Είναι χαρακτηριστικό αυτό που αναφέρθηκε ανωτέρω, ότι το τεράστιο και «θηριώδες» κτήριο του ορφανοτροφείου Αιγίνης, όπου ο Μεγάλος Κυβερνήτης μάζεψε όλα τα ορφανά του πολέμου της Ελληνικής Επανάστασης κτίστηκε μέσα σε ένα χρόνο με τη συμμετοχή όλων των ντόπιων, καθότι ο Καποδίστριας με το προσωπικό του παράδειγμα και την παρουσία του ενέπνεε τους  πάντες γύρω του για την υλοποίηση μεγαλόπνοων σχεδίων!
 Πέρα από την αναφορά στο μεγάλο Κυβερνήτη (λόγω πρόσφατης εκδρομής στην πρώτη Ελληνική πρωτεύουσα : τη νήσο της Αιγίνης), κι άλλοι μεγάλοι άνδρες της Ελλάδος, υπήρξαν αντικοσμοπολίτες και προσηλωμένοι, μόνο, στην ιδεολογία τους ! Ποιος μπορεί να παραβλέψει τον ευγενή και πλούσιο στρατιωτικό Παύλο Μελά που άφησε τα σαλόνια και το κοσμοπολίτικο κλίμα της Κηφισίας για να πολεμήσει στα υγρά δάση της Μακεδονίας και τελικά να αφήσει τα κόκκαλα του εκεί για το όραμα της απελευθέρωσης της μακεδονικής γης ! Ποιος ,ακόμα, δεν θα διδαχτεί από την απάντηση που’ δωσε ο αδερφός του Νικολάου Πλαστήρα, όταν ρακένδυτος πήγε να υποβάλει άιτηση για πρόσληψη στο δήμο Πειραιά ; Τότε, λοιπόν, ο αρμόδιος υπάλληλος του δήμου , λόγω επιθέτου, τον ρώτησε τι σχέση έχει με τον πρωθυπουργό Πλαστήρα και εκείνος απάντησε : (καθ’ υπόδειξη του αδερφού του και πρωθυπουργού της Ελλάδος) «είναι αδερφός μου, αλλά ούτε εκείνος , ουτέ εγώ επιθυμώ να ληφθεί αυτό υπόψη για την πρόσληψη μου»!!!
  Κι ερχόμαστε στη «νέα πολιτική τάξη πραγμάτων της μεταπολίτευσης! Το απόλυτο χάος των πολιτικών νάνων: ένας «εθνάρχης», που χάρη «στις στενές επαφές  του με το παλάτι» προωθείται στην κεντρική πολιτική σκηνή, ένας «λαϊκος κληρονομικός ηγέτης» αγόμενος και φερόμενος από τα πάθη του, που ακόμα και ο πατέρας του προέβλεψε τον ολέθριο ρόλο του για την Ελλάδα και τόσα άλλα στίφη σύγχρονων πολιτικάντηδων που «φορούν γραβάτα και κοστούμι ή ταγέρ ,ακόμα και στον ύπνο τους»,  ξημεροβραδυάζονται σε κάθε είδους κοσμοπολίτικα (lifestyle) στέκια,ακολουθούμενοι από αιθέριες υπάρξεις θηλυκού ή αν προτιμάτε αρσενικού γένους και εναγκαλίζονται δημοσίως με «σκοτεινούς» οικονομικούς και μη παράγοντες του τόπου.
  Τελικά, ίδιον των μεγάλων ανδρών, είτε είναι πολιτικοί, είτε όχι, είτε είναι γνωστοί , είτε όχι,είναι σίγουρα η πίστη σε ιδεολογία, η μη εξάρτηση από πάθη και κοσμοπολιτισμούς (λαϊφσταλιές) και σίγουρα η ταπεινοφροσύνη.                                                                                                 
                                                                                           -Ιnnerland-
                                                                                            27/06/2013