"Μην ξεχάσεις να ξαναγυρίσεις"
Είναι μέρες τώρα ή μάλλον μήνες, που ο Γεράσιμος βρίσκεται διαρκώς σε ένταση και νευρικότητα.Είναι νέος στην ηλικία και πατέρας τριών παιδιών.Δεν είναι,όμως, τα παιδιά το πρόβλημα.Ας είναι μικρά.Καθόλου δεν τον κουράζουν.Ούτε και η εργασία του που τον αναγκάζει να βρίσκεται καθημερινά στο κέντρο της Αθήνας με τους πολυσύχναστους δρόμους και τους εξαντλητικούς ρυθμούς.Άλλο είναι αυτό που τον κουράζει: η σχέση του με τη Δήμητρα τη σύζυγό του.
Είναι αρκετά χρόνια μαζί, αλλά τώρα πια ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Αισθάνεται αφόρητη την πίεση. Σε όλα του φέρνει αντίρρηση. Για όλα θέλει να έχει τον πρώτο και τελευταίο λόγο.Χαρακτήρας δυναμικός η Δήμητρα δεν αγφήνει περιθώρια για συζήτηση.όπως το σκέφτεται έτσι θέλει να γίνει. Γι' αυτό κι ο Γεράσιμος δενθέλει να μιλάει. Κλείνει το στόμα του και φεύγει...Πού πάει;...Οπουδήποτε αλλού εκτός από το σπίτι: παραμένει στο γραφείο του μέχρι αργά, πηγαίνει βόλτες με φίλους για να ξεχνιέται και ακόμη, ως άνθρωπος χαρισματούχος και ικανός που είναι,ασχολείται με πλήθος δραστηριότητες που του δίνους κάποια διέξοδο...
Αποτέλεσμα; Το χάσμα διαρκώς να μεγαλώνει και η Δήμητρα,χωρίς καμία υποψία για το δικό της μερίδιο ευθύνης να εκφράζει τα δικά της δικαιολογημένα παράπονα: "Γιατί λείπει διαρκώς; Πού πάει και με αφήνει μόνη μου; Είναι πιο σημαντικές οι δουλειές από την οικογένεια;Δεν βλέπει ότι τα παιδιά θέλουν τον πατέρα τους;..."
Όμως ο Γεράσιμος δεν ακούει πια τίποτα και κανέναν, Ήδη έχει δρομολογήσει το σχέδιό του.Θα φύγει οριστικά. Αν κάτι τον κρατά ακόμα, είναι τα πιαδιά. Μόνο αυτόν τον αναχαιτίζει.
Τα παιδιά! Αχ, αυτά τα παιδιά!...Πόσο τα αγαπά!Είδικά ο μεγάλος που όλοι τον λένε πιστό αντίγραφο του πατέρα του,τώρα που πήγε και στο Δημοτικό, πόση χαρά τους δίνει με την ευστροφία του και τον αυθορμητισμό του! Και σήμερα τι ήταν αυτό που πάλι του είπε;...
Δεν είχε προλάβει ο νεαρός πατέρας να γυρίσει από τη δουλειά του και ως συνήθως ετοιμάστηκε να ξαναφύγει.Πήγαινε να δει το σπίτι ενός φίλου. Ήταν άδειο και σκεπτόταν να το νοικιάσει για να εκτελέσει επιτέλους,επιτέλους, το σχέδιο της φυγής του.
-Πού πας μπαμπά;ρώτησε εξεταστικά ο μικρός;
-Θα βγω λίγο έξω, απάντησε εκείνος αμήχανα.
-Πού θα πας;ξαναείπε ο γιος με την επιμονή των παιδιών που δεν σου αφήνει περιθώρια.
-Θα πάω βόλτα με τον κουμπάρο μας τον Χρήστο.
-Βόλτα μουρμούρισε η Δήμητρα που άκουγε απο μακριά.
-Βόλτα..., μονολόγησε κι ο μικρός.Πόσο θα ήθελε κι εκείνος να πάει βόλτα με τον πατέρα του!Δεν του το είπε όμως.Όταν ,όμως, τον είδε να βγαίνει στην πόρτα,έτρεξε από πίσω του.
-Μπαμπά!...φώναξε με όλη τη δύναμή του.
-Τί είναι, αγόρι μου;
-Μπαμπά, να περάσεις καλά!Και...μην ξεχάσεις να ξαναγυρίσεις!
Ο Γεράσιμος ένιωσε ρίγηος να τον διαπερνά.Γύρισε και σήκωσε τον μικρό ψηλά. Τον έβαλε πάνω στους ώμους του.Ήταν ένα παιχνίδισμα που άρεσε στον γιο του,αλλά και μία κίνηση αστραπιαία,ώστε να μη δει ο μικρός τα δάκρυα που κύλησαν εκεόινη την ώρα από τα μάτια του.
Στο μεταξύ η πιο μιικρή κορούλα τους που έπαιζε λίγο πιο πέρα, έτρεξε και γαντζώθηκε από το πόδι του πατέρα. Τώρα τον είχαν "δέσει" για τα καλά.πώς μπορούσε να φύγει;...
Με δυσκολία μπόρεσε ο Γεράσιμος να συγκρατήσει τα δάκρυά του μπροστά στα παιδιά. Όταν,όμως, την άλλη μέρα πήγε και συνάντησε τον πνευματικό του πατέρα,εκεί ξέσπασε σε λυγμούς...
Τον συμπόνεσε ο διακριτικός Γέροντας και τον αγκάλιασε με στοργή. Ύστερα τού μίλησε με λόγια παρηγορητικά και ενισχυτικά:
-Παιδί μου, να ξέρεις ότι τα μικρά παιδιά εξαιτίας της καθαρότητος που διαθέτουν, έχουν την Χάρι του Θεού και συμβαίνει πολλές φορές να διατυπώνουν με απλότητα σοφές και φωτισμένες σκέψεις.Δέξου κι εσύ τη φωνή του παιδιού σου ως φωνή αγγέλου, ωε μήνυμα από τον ουρανό!
Ναι, Γεράσιμε, "μην ξεχάσεις να ξαναγυρίσεις"!Το σπίτι σου σε περιμένει.Δεν είναι μόνο τα παιδιά σου που σε έχουν ανάγκη.Εϊναι και η καλή σου σύζυγος. η οποία δεν μπορεί με άλλο τρόπο να ξεπεράσει τις αδυναμίες της παρά μόνο με τη δική σου υπομονή και αγάπη.Η δική σου ενάρετη ζωή, η ταπείνωση και η συγχωρητικότητα θα οικοδομούν στην ψυχή της ανάλογες αρετές και θα την δεις να γίνεται σιγα-σιγά πιο διαλλακτική. κ΄'ανε υπομονή και θα δεις θαυμαστή αλλαγή!
Καλό μου παιδί. "...να ξαναγυρίσεις"!
Να ξαναγυρίσεις σ' εκείνο τον πρώτο καλό καιρό του γάμου σας. Θυμάσαι με τί χαρά και ενθουσιασμό ξεκινήσατε, με πόσα όνειρα και προσδοκίες!...Κάνε ό,τι μπορείς για να επανέλθει η μεταξύ σας αγάπη και να αναβιώσει ακόμη πιο δυνατή! Ακόμη πιο γνήσια!
Σήμερα που ήρθες στην Εξομολογήση,πόμεσα που σε είδα τσακισμένο και πληγωμένο.Μού έδωσες όμως και μεγάλη χαρά, διότι ύστερα από τόσο καιρό ήλθες να ακουμπήσεις τον πόσο σου κάτω από τον Εσταυρωμένο.Αυτός θα σου δίνει δύναμη, παιδί μου.Σήκωσε κι έσυ τον δικό σου στσυρό και μη φοβάσαι.Ο δρόμος του Γολγοθά είναι ο δρόμος που οδηγεί στην Ανάσταση.Εϊναι σταυραναστάσιμος ο δρόμος της συζυγίας. Μακάριος όποιος τον ακολουθεί με ακλόνητη πίστη και ελπίδα στον Κύριο.Τί λες;Είσαι έτοιμος να ακολουθήσεις κι εσύ αυτόν τον δρόμο;...
πηγή: περιοδικό " ο Σωτήρ". τεύχος 2175,15 Απριλίου 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου