ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
"Ευδόκησεν ο Θεός...αποκαλύψαι τον υιόν αυτού εν εμοί"
Όταν ο Θεός αποκαλύπτει τον Υιό Του στον άνθρωπο ,Τον καθιστά ορατό όχι στα σωματικά του μάτια,αλλά στα πνευματικά.Η αποκάλυψη αυτή είναι ενέργεια του Θεού στα βάθη της καρδιάς του ανθρώπου.Με αυτήν ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται ότι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού,είναι Θεός και είναι ο προσωπικός του Σωτήρας, τον Οποίο καλείται να αγαπήσει ολοκληρωτικά, να παραδώσει σ' Αυτόν τη ζωή του.
Πώς ακριβώς γίνεται αυτό;Πρόκειτα για μυστήριο που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε παρά ελάχιστα.Μπορεί η αποκάλυψη αυτή να γίνει κάποτε μέσα από μία μεγάλη δοκιμασία: ένα παραλίγο θανατηφόρο ατύχημα, μία οδηνηρή ασθένεια, μία μεγάλη αδικία ή αποτυχία - εμπειρίες που συγκλονίζουν τον άνθρωπο και τον οδηγούν σε βαθύ προβληματισμό.Τότε έρχεται η θεία Χάρη ,τότε του αποκαλύπτεται ο Θεός και τον καλεί να ζήσει συνειδητή χριστιανική ζωή.
Άλλοτε η αποκάλυψη γίνεται στην καθημερινότητα του ανθρώπου απρόσμενα, μέσα από ένα αδιαμφισβήτητο θαύμα.Η οσία Μαρία η Αιγυπτία από περιέργεια πήγε να προσκυνήσει το Τίμιο Ξύλο, αλλά μία αόρατη δύναμη την εμπόδισε να εισέλθει στον Ναό.Αυτό στάθηκε η αφορμή να αλλάξει τελείως ζωή, από την άκρα ασωτία να περάσει στην άκρα άσκηση.
Άλλοτε η αποκάλυψη γίνεται μέσα από τη συνάντηση με έναν άγιο άνθρωπο, μέσα από ένα προσκύνημα ή από την ανάγνωση της Αγίας Γραφής, ίσως και ενός μόνου χωρίου, από την ακρόαση ενός κηρύγματος ,από μία κατανυκτική θεία Λειτουργία...Είναι αμέτρητοι οι δρόμοι μέσα από τους οποίους έρχεται ο Θεός στη ζωή του ανθρώπου και του χαρίζει το πιο μεγάλο δώρο: το να γνωρίσει την αλήθεια, ότι όντως υπάρχει Θεός και να αισθανθεί το μεγαλείο Του, να ζήσει στη ζεστή αγκαλιά της αγάπης Του.
Από τα παραπάνω, ίσως ολοι μας θυμηθήκαμε εκείνη την ευλογημένη ώρα κατά την οποία και εμείς νιώσαμε το άγγιγμα του Θεού.Πόσο ευγνώμονες πρέπει να είμαστε απέναντί Του γι' αυτή την ανεκτίμητη ευεργεσία! Δισεκατομμύρια άλλοι άνθρωποι δεν έχουν αξιωθεί αυτής της δωρεάς ,"κρίμασιν οις οίδεν ο Κύριος",για λόγους που γνωρίζει μόνο Εκείνος. Λοιπόν, κάθε μέρα της ζωής μας να Τον ευχαριστούμε για το ότι μας αποκάλυψε τον Εαυτό του και το θέλημά Του.
Όμως η μεγάλη αυτή ευλογία δημιουργεί και ευθύνες. Είναι ένα τάλαντο, που οφείλουμε να πολλαπλασιάσουμε: να καλλιεργήσουμε ζωντανή σχέση με τον Κύριο Ιησού Χριστό.Κι αυτό γίνεται με την προσευχή ,με τη μελέτη του λόγου Του, με την μετάνοια και την κάθαρση από την ποικίλη αμαρτία, η οποία αδυνατίζει τον σύνδεσμο μαζί Του, με την τήρηση των εντολών Του, με τη συνειδητή συμμετοχή μας στα ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας και μάλιστα τη θεία Κοινωνία.Έτσι θα Τον γνωρίζουμε περισσότερο, έτσι θα Τον ζούμε πιο έντονα στην καρδιά μας και θα γινόμαστε περισσότερο δικοί Του.
Όσο περνούν τα χρόνια του αγώνα, το αναμενόμενο είναι να αυξάνει " η επίγνωσις του υιού του Θεού" και η αγάπη μας προς Εκείνον.Εάν κάτι τέτοιο δεν γίνεται, θα πρέπει να προβληματιστούμε μήπως η χριστιανική μας ζωή έχει καταντήσει τυπική θρησκευτικότητα.
πηγή: περιοδικό "ο Σωτήρ",τεύχος 2189, 15 Δεκεμβρίου 2018
