ΚΟΙΛΑΔΑ ΙΩΣΑΦΑΤ – Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ.

Το πνεύμα το άγιον με το στόμα Ιωήλ του προφήτου μας το ομολογεί «καὶ συνάξω πάντα τὰ ἔθνη καὶ κατάξω αὐτὰ εἰς τὴν κοιλάδα ᾿Ιωσαφὰτ...». (Ίωήλ 4`2.) Κατά μαρτυρία του αγίου Προφήτου Ιωήλ, ο τόπος της Κρίσεως θα είναι η κοιλάδα του Κλαυθμώνος, δηλ. η κοιλάδα Ιωσαφάτ, κοντά στα Ιεροσόλυμα

"Έξεγειρέσθωσαν και άναβαινέτωσαν πάντα τα έθνη εις την κοιλάδα Ίωσαφάτ, διότι εκεί καθιώ του διακρίναι πάντα τα έθνη κυκλόθεν" (Ίωήλ 4,12)

"Ιδού ο Μέγας και φοβερός Κριτής έρχεται να κρίνει τους ζωντανούς και τους νεκρούς, και να αποδώση στον κάθε ένα άνθρωπο κατά τα έργα αυτού. Και αυτά όλα γίνονται στην κοιλάδα του Ιωσαφάτ της επιγείου Ιερουσαλήμ, καθώς γράφτηκε στις Γραφές."

(`Απόσπασμα απ` την Φοβερά οπτασία κάποιου μοναχού ονομαζόμενος Γρηγορίου, περί της φοβεράς ημέρας της κρίσεως του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. (από Σιναϊτικό Χειρόγραφο του 15-16ου αιώνα).

«Μιχαήλ, Μιχαήλ, άρχοντα της διαθήκης, παράλαβε με το τάγμα σου τον πυρίμορφο θρόνο της δόξης μου και πήγαινε στην κοιλάδα του Ιωσαφάτ. Εκεί θα τον εγκαταστήσεις σαν πρώτο σημάδι της παρουσίας μου. Γιατί πλησιάζει η ώρα που θα λάβει καθένας κατά τα έργα του».

(απόσπασμα εκ του οράματος της μέλλουσας κρίσης Του αγίου Νήφωνα Επισκόπου Κωνσταντιανής)

“Ανά μεταξύ της Ιερουσαλήμ, και του όρους των Ελαιών, από το μέρος της χρυσής πύλης, της πύλης του κομπρώνος, ολίγον μακράν, κείτεται η κοιλάς του Ιωσαφάτ, ήτις και με έτερον όνομα κοιλάς κλαυθμώνος ονομάζεται, έχει περιοχή ως τρεις χιλιάδες πατήματα οπού είναι ένα μήλι. Αυτού ήτον το κοινόν κοιμητήριον του λαού και ως σ΄ πατήματα νοτιακά φαίνεται ο μέγας τάφος του Αβεσσαλώμ, και ονομάζεται χειρ Αβεσσαλώμ, ένθα ρίπτουν οι τούρκοι λίθους προς ύβριν του Αβεσσαλώμ διατί έγινεν αποστάτης του πατρός του, αυτού πλησίον είναι ο τάφος Ιωσαφάτ του βασιλέως, διά τον οποίον και ο τόπος κοιλάς Ιωσαφάτ ονομάσθη. Εις αυτόν τον τόπον ω άνθρωποι μέλλει να φανεί ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός καθεζόμενος εις θρόνον υψηλόν ως παλαιός ημερών καθώς λέγει ο μέγας Δανιήλ όχι με ταπεινόν σχήμα, και με άπειρον έλεος ως την πρώτην του παρουσίαν, μα Βασιλεύς δεσπότης, εξουσιαστής, και κριτής ολονών των εθνών, με μεγάλην δόξαν, και μεγαλοπρέπειαν, όλος δικαιοσύνη, όλος φοβερός όχι συντροφούμενος από ανθρώπους γηίνους, μα από τα στρατεύματα των ουρανίων ταγμάτων……………………………όχι με σάρκαν παθητήν αμί με απαθήν ουσίαν, όχι σωτήρ πολυέλεος της ανθρωπίνης φύσεως μα κριτής δικαιότατος, όχι προσκαλών τους αμαρτωλούς εις μετάνοιαν, μα τιμωρητής των αμετανοήτων, όχι με σημείον λαμπρού αστέρος μα με σκότος βαθύτατον του ηλίου, διατί τότε ο ήλιος ο λαμπρός θέλει σκοτεισθή, η πάμφωτος σελήνη θέλει θολωθή, οι αστέρες του ουρανού θέλουν πέσει, και άπας ο κόσμος θέλει τυλιχθή ως βιβλίον, διά να δώσουν σημεία φανερά των ανθρώπων να γνωρίσουν πως ο Κριτής είναι αυστηρός, αδέκαστος, αυτού άπας ο κόσμος, πάσα φυλή, πας άνθρωπος, πάσα γλώσσα, βασιλείς,………δούλοι και δεσπόται, τύραννοι και εξουσιασταί, πλούσιοι, πένητες, άρχοντες και αρχόμενοι, γέροντες, νέοι άνδρες και παιδία, με την φοβεράν φωνήν της βροντολαλούσης σάλπιγγος όταν ο ουράνιος άγγελος δώση το σημείον, εν τω άμα όλοι γυμνοί, εις μίαν αδιάφορον ηλικίαν μέλλουσι να συναθροισθούν, και από τα τέσσαρα του κόσμου μέρη με νέφαλα να αρπαχθούν και εν μία ροπή έμπροσθεν εις τον φοβερόν κριτήν να παραστούν,

Πηγή : ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΚΑΛΟΥΔΗ ΤΟΥ ΚΡΗΤΟΣ, ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΠΩΝ ΟΠΟΥ ΕΥΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΠΟΛΙΝ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ΕΝΕΤΙΗΣΙΝ 1683, σσ. ρμα΄ κ.ε.

BERDYAEV NIKOLAI

"H ΜΟΙΡΑ ΤΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ"

Παρουσίαση

Το πρόβλημα των σχέσεων ανάμεσα στην κουλτούρα (culture) και τον πολιτισμό (civilisation) είναι το πιο οξύ πρόβλημα αυτής της ιστορικής ώρας που ζούμε. Είναι καθαυτό το πρόβλημα της τύχης που μας αναμένει. Ωστόσο τίποτα δεν εκφράζει τον άνθρωπο όσο η μοίρα του. Οι εποχές κρίσεων και ιστορικών καταστροφών προκαλούν έναν σοβαρό έλεγχο της ιστορικής μοίρας των εθνών και της κουλτούρας των. Ο δείκτης του ρολογιού που δείχνει την πορεία της παγκόσμιας ιστορίας σημαδεύει την προσέγγιση της μοιραίας ώρας, της ώρας του λυκόφωτος που πέφτει. Είναι η ώρα που ανάβουν φωτιές όταν η νύχτα πλησιάζει. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΚΔΟΣΗΣ)

Λεπτομέρειες

Ξενόγλωσσος τίτλος	LE DESTIN DE LA CULTURE
Εκδότης	ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ/ΕΥΘΥΝΗ
Χρονολογία Έκδοσης	Απρίλιος 1992
Αριθμός σελίδων	80
Διαστάσεις	20x13
Πρόλογος	ΤΣΙΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ
Μετάφραση	ΤΣΙΡΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΣΤΑΣ

                             BERDYAEV NIKOLAI

"ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΞΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ"

Παρουσίαση

Διαχρονικός ο Ρώσος φιλόσοφος Ν. Μπερντιάεφ· οι επισημάνσεις του, «Για την αξία του Χριστιανισμού και την απαξία των χριστιανών», στις αρχές του 20ου αιώνος, παραμένουν και στις ημέρες μας επίκαιρες. Τα σφάλματα των χριστιανών, κληρικών ή λαϊκών, ατομικά και συλλογικά, ως ανεξόφλητα γραμμάτια, επιδεικνύονται κάθε φορά που οι εθελοτυφλούντες κατήγοροι του Χριστιανισμού, επιχειρούν να μειώσουν και να απαξιώσουν την ίδια την αλήθεια του Χριστού. Αναμφιβόλως τα σκάνδαλα δυσφημίζουν τον Χριστιανισμό και κρατούν πολλούς μακριά του. Όμως εκείνα είναι άραγε που εμπόδισαν την εφαρμογή του Χριστιανισμού στον κόσμο; Στο βιβλίο αυτό επιχειρείται μια απάντηση. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)

Λεπτομέρειες

ISBN13	9789603155935
Εκδότης	ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ
Χρονολογία Έκδοσης	Δεκέμβριος 2011
Αριθμός σελίδων	88
Διαστάσεις	19x12
Πρόλογος	ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Μετάφραση	ΚΑΡΑΓΕΩΡΓΟΣ ΧΡΗΣΤΟΣ

Ο Νικολάι Αλεξάντροβιτς Μπερντιάγιεφ γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1874 στο Κίεβο. Το 1894 έγινε δεκτός στην Σχολή Ευελπίδων του Κιέβου. Ωστόσο, το περιβάλλον της στρατιωτικής σχολής δεν ενέπνευσε τον ανήσυχο νεαρό και έτσι την εγκαταλείπει και εγγράφεται στην Σχολή Φυσικών Επιστημών του Πανεπιστημίου "Άγιος Βλαδίμηρος" του Κιέβου. Η συμμετοχή του στο φοιτητικό κίνημα καταλήγει στην σύλληψή του το 1898, την προφυλάκισή του για ένα μήνα, την δίκη, την καταδίκη και την εξορία του στην Βολογκντά για το διάστημα 1901-1902. Την εποχή εκείνη ήταν ήδη γνωστός ως μαρξιστής και ως ο συγγραφέας του άρθρου "Α. Φ. Λάνγκε και η κριτική φιλοσοφία σε σχέση με τον σοσιαλισμό", το οποίο ο Κάουτσκι είχε δημοσιεύσει στο επίσημο όργανο του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος "Νέα Εποχή". Το διάστημα 1905-1906 από κοινού με τον Σ. Ν. Μπουλγκάκοφ ο Μπερντιάγιεφ αναλαμβάνει επικεφαλής του περιοδικού "Ζητήματα Ζωής". Το ταξίδι του στο Παρίσι τον χειμώνα του 1907-1908 και η στενή του φιλία με τον Μερεζκόφσκι και τον κύκλο του τον ωθούν να στραφεί προς την Ορθοδοξία. Επιστρέφοντας στη Ρωσία εγκαθίσταται στη Μόσχα, γίνεται μέλος ενός κύκλου φιλοσόφων, οι οποίοι συσπειρώνται γύρω από τον εκδοτικό οίκο "Δρόμος" και λαμβάνει ενεργό μέρος στην ίδρυση και λειτουργία της θρησκευτικής και φιλοσοφικής εταιρείας στην μνήμη του Βλαδίμηρου Σολοβιόφ. Το αποτέλεσμα όλων αυτών των αναζητήσεων είναι ένα από τα κορυφαία του έργα, "Η φιλοσοφία της ελευθερίας", το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας το 1911. Το 1918 ιδρύει την Ελεύθερη Ακαδημία Πνευματικού Πολιτισμού ενώ παράλληλα γράφει το βιβλίο του "Η φιλοσοφία της ανισότητας", το οποίο κυκλοφόρησε στο Βερολίνο το 1923. Το 1920 εκλέγεται τακτικός καθηγητής της Ιστορικο-Φιλολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Μόσχας. Το 1921 συλλαμβάνεται για την υπόθεση του επονομαζόμενου "κέντρου τακτικής", αλλά απελευθερώνεται. Το καλοκαίρι του 1922 συλλαμβάνεται και πάλι, ενώ το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς απελαύνεται από την Ε.Σ.Σ.Δ. Τα επόμενα δύο χρόνια, 1922-24 ζει στο Βερολίνο, απ' όπου η φήμη του εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη. Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και κυρίως ο πόλεμος μεταξύ της χιτλερικής Γερμανίας και της Ε.Σ.Σ.Δ., προκάλεσε μια όξυνση των πατριωτικών συναισθημάτων του μεγάλου αυτού Ρώσου στοχαστή. Το πρώτο μεταπολεμικό του βιβλίο "Η ρωσική ιδέα", που κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1946, ήταν αφιερωμένη στον αναστοχασμό της ιστορίας της Ρωσικής επανάστασης. Ο Νικολάι Αλεξάντροβιτς Μπερντιάγιεφ πέθανε δουλεύοντας στο γραφείο του, στο σπίτι του λίγο έξω από το Παρίσι, στις 23 Μαρτίου 1948.

ΟΙ ΣΙΔΕΡΕΝΙΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

(Αγιοταφίτες μοναχοί)

Ευαγγέλιο Κυριακής: Ιωάν. δ΄ 5-42

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἔρχεται ὁ Ἰησοῦς εἰς πόλιν τῆς Σαμαρείας λεγομένην Συχάρ, πλησίον τοῦ χωρίου ὃ ἔδωκεν  Ἰακὼβ  Ἰωσὴφ τῷ υἱῷ αὐτοῦ· 6 ἦν δὲ ἐκεῖ πηγὴ τοῦ  Ἰακώβ. ὁ οὖν  Ἰησοῦς κεκοπιακὼς ἐκ τῆς ὁδοιπορίας ἐκαθέζετο οὕτως ἐπὶ τῇ πηγῇ· ὥρα ἦν ὡσεὶ ἕκτη. 7 ἔρχεται γυνὴ ἐκ τῆς Σαμαρείας ἀντλῆσαι ὕδωρ....

 Κυριακή της Σαμαρείτιδος σήμερα, 10 Μαϊου του σωτηρίου έτους 2015 και κατά την ανάγνωση του ιερού Ευαγγελίου, ο νους μου πηγαίνει στην πόλη Συχάρ της Παλαιστίνης, στην αρχαία Σαμάρεια! Είναι πράγματι εκπληκτικό, ευλογία Θεού, να έχεις επισκεφτεί τους Αγίους Τόπους και κατά την ανάγνωση του Ευαγγελίου να θυμάσαι τα μέρη εκείνα, όπου πάτησε ο Κύριος και  δίδαξε! Ξέρεις , πλέον, άπαξ δια παντός, ότι όσα εξιστορούνται στο Ευαγγέλιο είναι αλήθεια! Λόγου χάρη , λέγεται στα ιερά κείμενα ότι "ανάβηθι Ιησούς εις Ιεροσόλυμα" και ξέρεις ότι είναι όντως έτσι, γιατί τα Ιεροσόλυμα είναι σε οροπέδιο! Αναφέρεται, επίσης, η λίμνη της Γεννησαρέτ ως θάλασσα, γιατί όντως είναι μεγάλη λίμνη και μοιάζει σαν θάλασσα! Ανατριχιάζεις ενθυμούμενος, κατά την ακρόαση του Ευαγγελίου, το φρέαρ του Ιακώβ, το λεγόμενο και "παρθένο μνημείο", γιατί αφενός εκεί κάθησε ο Θεός των πάντων και γιατί στέκει εκεί χιλιάδες χρόνια!

   

 Αναρωτήθηκε , όμως, κανείς αν θα μπορούσε να δει αυτά τα τεράστια χριστιανικά μνημεία, εάν δεν τα φύλατταν οι σπουδαίοι Αγιοταφίτες μοναχοί; Τί θα γινόταν αν τα' χαν Εβραίοι ή Παλασταίνιοι κι αν σε αυτά δεν κυμάτιζε η Ελληνική σημαία; Αυτά τα εναγώνια ερωτήματα "νοιώθει στο πετσί του" κάθε προσκυνητής των Αγίων Τόπων που βλέπει από κοντά τους κόπους, τις απειλές της ζωής τους και τις αντίξοες συνθήκες κάτω από τις οποίες κρατάνε Χριστιανικά  πάνω απ' όλα, αλλά και Ελληνικά αυτά τα κορυφαία μνημεία οι αγιοταφίτες μοναχοί!

 Λόγω της ημέρας,  η σκέψη μου τρέχει στο φρέαρ του Ιακώβ, στη Παλαιστινιακή, πλέον, πόλη Συχάρ! Εκεί, στην καρδιά του κράτους της Παλαιστίνης, λίγα χιλιόμετρα μακρυά από την πρωτεύουσα Ραμάλα, εκεί που κατά τις οδικές επιγραφές "απαγορεύεται αυστηρά η είσοδος σε Ισραηλινούς πολίτες"! Σε αυτήν την πόλη,λοιπόν,βρίσκεται το πηγάδι του Ιακώβ, όπου συνάντησε ο Χριστός τη Σαμαρείτιδα και είχαν εκείνο τον εκπληκτικό θεολογικό διάλογο για το που πρέπει να λατρεύεται ο Θεός.Σε αυτό το προσκύνημα μαρτύρησε το 1979 ο άγιος Φιλούμενος από φανατικούς σιωνιστές που εποφθαλμιούσαν το ίδιο το προσκύνημα! Στην περίλαμπρη εκκλησία της Αγίας Φωτεινής που περικλείει το πηγάδι του Ιακώβ, βρίσκεται τώρα, ένας από τους μεγαλύτερους εν ζωή μαχητές Αγιοταφίτες, ο γέροντας Ιουστίνος!

  Ο γέροντας Ιουστίνος, πέρασε πάρα πολλά για να κρατήσει ζωντανό, μα πάνω απ' όλα Ελληνορθόδοξο το προσκύνημα! Επέζησε από πολλές απόπειρες δολοφονίας εναντίον του!Αντιστάθηκε στο σιωνιστή δολοφόνο του Αγίου Φιλουμένου, ο οποίος, θρασύτατα, ως γνήσιος σιωνιστής, γύρισε στον τόπο του εγκλήματος για να αποτελειώσει και  το γέροντα Ιουστίνο! Όμως, ο θαρραλέος γέροντας, ως "λέοντας" πάλεψε μαζί του και κατάφερε να τον ακινητοποιήσει και να τον κάνει να ομολογήσει για τη δολοφονία του Αγίου.

Κι ο άγιος δεν τον άφησε,όμως έτσι! Κατά τον πόλεμο της πρώτης Ιντιφάντα , όταν ρουκέτες έπεφταν στη Σαμάρεια, ο άγιος Φιλούμενος εμφανίστηκε στην σκεπή της Αγίας Φωτεινής κι έδιωξε τις ισραηλινές βόμβες , σώζοντας το γέροντα Ιουστίνο.

Αξιοθαύμαστες, όμως, ήταν και οι ανθρωπιστικές ενέργειες του γέροντα Ιουστίνου, ο οποίος κατά τον αραβοϊσραηλινό πόλεμο περιμάζεψε τους Παλαιστίνιους κατοίκους και τους έθρεψε! Μάλιστα, ήταν τόσο σημαντική η συνδρομή του, που ο ο ίδιος ο Γιασέρ Αραφάτ ήρθε στη Σαμάρεια για να του απονείμει μετάλλιο. Ωστόσο, ο γέροντας Ιουστίνος, ως γνήσιος ταπεινός μαθητής του Κυρίου δεν ζήτησε τιμές! Το μόνο που ζήτησε ήταν άδεια για να κτίσει περικαλλή ναό πάνω από το πηγάδι του Ιακώβ, ώστε να προστατεύσει το προσκύνημα, όπερ και εγένετο, κατόπιν αδείας του Αραφάτ. Γι αυτό το λόγο , ο γέροντας δεν ξέχασε τον ευεργέτη του ναού της Αγίας Φωτεινής και μέσα στο αρχονταρίκι του μοναστηριού έχει,ακόμη και τώρα το κάδρο του Αραφάτ!

  Παρολαυτά, αυτοί που ξέχασαν τον ηρωικό γέροντα Ιουστίνο, ήταν μερικοί αγνώμονες Παλαστίνιοι ντόπιοι, οι οποίοι λειτουργούντες "ως αχάριστοι Ιούδες", πρόδωσαν πολλές φορές την εμπιστοσύνη που τους έδειξε και την βοήθεια που τους παρείχε ο γέροντας και είτε αποπειράθηκαν να τον σκοτώσουν , είτε τον απείλησαν με όπλο!

Τελευταίο , δυστυχώς, θλιβερό γεγονός αυτής της αχάριστης και ποταπής συμπεριφοράς ήταν η απειλή που δέχτηκε ο γέροντας Ιουστίνος την Τετάρτη του Πάσχα, 15-04-2015!

Αλγεινή, εντύπωση, όμως, προκαλεί το γεγονός  πως ούτε ένα χριστιανικό ιστολογιο ή ιστοσελίδα δεν ανέφερε το γεγονός αυτό, ενώ η περίπτωση αναφοράς του γεγονότος από τηλεόραση ή εφημερίδες ούτε για αστείο δεν μπορεί να αναφερθεί!

Κλείνοντας, θέλω να τονίσω πως πρέπει όλοι να δείξουμε έμπρακτα τη βοήθεια μας στου Αγιοταφίτες μοναχούς, "τους σιδερένιους φύλακες  της πίστεως μας" , είτε στέλνοντας χρήματα,είτε υλικά αγαθά, είτε γνωστοποιώντας και καταγγέλλοντας  τις απειλές που αυτοί δέχονται από Ισραηλινούς ή Παλαιστινίους!

Υγ: Το άρθρο αυτό είναι αφιερωμένο στους "σιδερένιους φύλακες της Αγίας ημών Πίστεως ": στο γέροντα Ιουστίνο του φρέατος του Ιακώβ, στο γέροντα Ιγνάτιο της μονής των Ποιμένων (Μπετσαχούρ) της Βηθλεέμ, στο ηρωικό γέροντα Ιερόθεο Σηφάκη της μονής Οσίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου με τις 12 απόπειρες αυτοκτονίας εναντίον του από Παλαιστινίους, στους γέροντες του σημαντικότερου μοναστηριού στον κόσμου, του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου και σε όλους τους Αγιοταφίτες.

Οι άνθρωποι μπορεί να τους ξεχνούν, αλλά ο πανάγαθος Θεός ποτέ+

+Χριστός Ανέστη+

                                                                       - Innerland-

                                                                                                    10-05-2015

                                                                                           Κυριακή της Σαμαρείτιδος

                                         

Άγιος νεομάρτυρας Φιλούμενος

γέροντας Ιουστίνος

φρέαρ του Ιακώβ

https://www.youtube.com/watch?v=CuMTATARuY8