ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΣΠΡΟ ΠΡΟΒΑΤΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Βλέποντας τα όσα έλαβαν χώρα την τελευταία τριετία στην Ελλάδα με την απίστευτη οικονομική , πολιτική και κοινωνική κρίση που ενέσκηψε, μέσα στο μυαλό μου στριφογύριζε μία πολύ περίεργη έννοια! Η έννοια αυτή είναι η έννοια "της κοινωνικής παγίδας".
"Ως κοινωνική παγίδα" με ή χωρίς εισαγωγικά ορίζω μία συνιστώσα τακτικών που χρησιμοποιούνται, πολλά χρόνια τώρα για να δημιουργήσουν ένα κατάλληλο περιβάλλον μέσα στο οποίο θα "εκκολάπτονται αποχαυνωμένοι πολίτες", αδύναμοι να δουν τις τρομακτικές αλλαγές που επιτελούνται για την αποσάθρωση της κοινωνίας.
Οι ανωτέρω τακτικές χρησιμοποιούν το μηχανισμό της παγίδας! Προσελκύουν, δηλαδή, με ένα ελκυστικό προϊόν τα υποψήφια θύματα, μέχρι τα τελευταία να γίνουν κανονικά θύματα!
"Το σκηνικό της φάκας" στήθηκε πολλές δεκαετίες πριν με την λεγόμενη "μεταπολεμική ανάπτυξη της χώρας". Ανάπτυξη και τότε , περί προσπάθειας ανάπτυξης και τώρα ο λόγος! Άφθονα αμερικανικά κεφάλαια "ξεχύθηκαν τω καιρώ εκείνω" για την ανάπτυξη της "ερειπωμένης Ελλάδας", στην πραγματικότητα, όμως, για το πέρασμα "από την αθωότητα της αγροτικής Ελλάδας" στην "εκπορνευμένη" βιομαχηνική ανάπτυξη και στον εκμαυλισμένο τριτογενή τομέα των υπηρεσιών!
"...Και ύστερα ήρθαν οι μέλισσες"! Όχι,φυσικά, αυτά τα έντομα που γυρνάνε από λουλούδι σε λουλούδι και παράγουν κάτι χρήσιμο, αλλά άλλα έντομα, έξωθεν, που απομυζούν τον παραγωγικό πλούτο της χώρας και περισσότερο με κηφήνες μοιάζουν!
Και κάπως έτσι, πέρασαν "όμορφα" τα χρόνια για να φτάσουμε σε καταστάσεις "ευρωπαϊκού εκσυγχρονισμού" με μία ψευδοαντίσταση στο ενδιάμεσο. Το κατάλληλο περιβάλλον που προαναφέρθηκε για να δημιουργηθεί ένα "ωραίο μαντρί προβάτων" εξελίχθηκε πλήρως! Διαμορφωμένες, πλέον, μεγαλουπόλεις τέρατα (δύο για την ακρίβεια), "απέραντα τσιμεντένια χαλιά", φιλοξενούν στοργικά "τους ήσυχους αμνούς της αποχαύνωσης".
Προβλεπόμενες συνθήκες ζωής, μακρυά από τον απρόβλεπτο κόσμο της φύσης, ομογενοποιημένη τροφή, ομογενοποιημένη πληροφόρηση, άρα και σκέψη, lifestyle, καταναλωτισμός, χρήμα, χρήμα, χρήμα... Και στο βάθος του πλάνου, μία επίφαση αντίστασης: αγώνες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ",μεγάλες δόσεις δημοκρατιολαγνείας", "δικαιωματίες να φάνε και οι κότες" και "απύθμενα αντανακλαστικά σύνδρομα και κατάλοιπα" από την εποχή της χούντας ακόμη!
Και κάπως, έτσι, "σκηνοθετικά" θα κλείσω αυτό το εφιαλτικό έργο που με οδήγησε σε τούτην εδώ τη συγγραφή.Πριν πέσουν , όμως, οι τίτλοι τέλους, έχω ένα ακροτελεύτιο "γκρο πλαν" : φύση οργιαστική γύρω-γύρω, δέντρα, πουλιά, κελαρυστά ποτάμια και...το μεγάλο άσπρο πρόβατο συνεχίζει αμέριμνο να βόσκει στο απέραντο λειβάδι της κοινωνικής αποχαύνωσης
- Ιnnerland -
27/09/2012
