http://www.hellaspath.gr/index.php?p=1 

                            ΑΡΧΕΙΟ ΟΡΕΙΝΩΝ ΔΙΑΔΡΟΜΩΝ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΒΟΥΝΑ


                                                      89 ΒΟΥΝΑ-293 ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ

                  ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΒΟΥΝΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ: ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Ἄνθρωπος Φιλόσοφος

Νίκων Κουτσίδης (Ἀρχιμανδρίτης)

Τό 1989, γιορτάσθηκαν τά ἑκατό χρόνια ἀπό τήν γέννηση τοῦ γερμανοῦ φιλοσόφου Μάρτιν Χάϊντεγγερ. Πρός τιμή του ὀργανώθηκε ἕνα συνέδριο. Σ᾿ αὐτό διακεκριμένοι ἐπιστήμονες ἔκαναν εἰσηγήσεις, μέ τίς ὁποῖες ἀποκάλυψαν: τήν σχέση τοῦ Χάϊντεγγερ μέ τό ναζιστικό καθεστώς τῆς Γερμανίας! Κατέθεσαν μάλιστα, ὅτι κατέδωσε συναδέλφους του· καί ὅτι ἐξ αἰτίας του πολλοί ἄνθρωποι κατέληξαν στά στρατόπεδα συγκέντρωσης. Καί ἐπεσήμαναν ὅτι ὁ Χάϊντεγγερ ποτέ δέν ζήτησε συγγνώμη γιά τά χιτλερικά του φρονήματα. Καί γιά τίς ἀπάνθρωπες ἐνέργειές του.

Μετά ἀπό τόν καταιγισμό αὐτό τέτοιων ἀποκαλύψεων, καί ἐνῶ ὅλοι ἦσαν βαθειά προβληματισμένοι, σηκώθηκε ἕνας μαθητής καί διάδοχος τοῦ Χάϊντεγγερ καί εἶπε:

‐Πρός τί ὅλες αὐτές οἱ ἱστορικές ἐξηγήσεις; Ὁ Χάϊντεγγερ ἦταν ὁ μέγιστος τῶν φιλοσόφων! Τί πιά καί ἄν ἦταν τιποτένιος σάν ἄνθρωπος(!!)

 

* * *
 

Γενναία καί τολμηρή ἦταν ἡ γνώμη τοῦ «μαθητῆ»! Εὔκολα τήν εἶπε. Ἀλλά δύσκολα θά βρεθῆ, ὄχι φιλόσοφος ἀλλά ἄνθρωπος, πρόθυμος νά δεχθῆ τήν τοποθέτηση αὐτή. Μέσα μας ξεπροβάλλει τό ἐρώτημα: Μά ἐπιτρέπεται ἄνθρωπος μέ τόσα προσόντα νά συμπεριφέρεται μέ τέτοιο τρόπο; Εἶναι τελικά ἄνθρωπος, ὁ ἄνθρωπος πού ἔχει χώρια τόν νοῦ ἀπό τήν καρδιά του; Γίνεται μόρφωση χωρίς καλωσύνη, χωρίς ἀλήθεια, χωρίς ἀνθρωπιά; Μήπως, ὅσοι κάτι τέτοια τά δέχονται ἔχουν χάσει τελείως τήν ἀνθρωπιά; Καί χωρίς ἀνθρωπιά, τί τάχα φιλόσοφος εἶναι; Καρικατούρα φιλοσόφου!


 

Ἄριστο παράδειγμα ὑπῆρξε: ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος:

-Ἦταν Μέγιστος φιλόσοφος, ἀφοῦ διέθετε καταπληκτική εὐφυΐα καί ἀπέραντη παιδεία καί μόρφωση. Συγχρόνως, καί αὐτό εἶναι ἀσυγκρίτως σπουδαιότερο.

-Ἦταν Μέγιστος ἄνθρωπος, ἀφοῦ ἦταν πρότυπο χριστιανικῆς ἀγάπης, καλωσύνης καί θυσίας νικώντας τίς ἀδυναμίες του, καί ἀφοῦ γέμιζε τήν καρδιά του μέ ταπείνωση καί κατανόηση.

Φιλόσοφος, λέγει ὁ Ἰωάννης ἕνας ἄνθρωπος δέν γίνεται μέ τόν στοχασμό καί μέ τήν συμμετοχή του σέ συνέδρια! Φιλόσοφος γίνεται μέ τήν προσευχή καί μέ τή νηστεία. Μέ τήν ἑκούσια‐θεληματική ἄσκηση καί κακοπάθεια. Ἄν ὑπῆρχε ἄλλος δρόμος πιό ἄνετος καί ἐλαφρύς, θά μᾶς τόν εἶχε ὑποδείξει ὁ Χριστός!

Ἀκόμη, ὁ ἅγιος Ἰωάννης μᾶς λέει ὅτι ἀληθινή σοφία γιά τόν ἄνθρωπο εἶναι ἡ ἐλευθερία ἀπό τά πάθη, ἡ καθαρότητα ἀπό ἁμαρτίες.


Ἀληθινός λοιπόν «φιλόσοφος» εἶναι ὁ ἄνθρωπος πού ἀγωνίζεται νά τηρεῖ τό θέλημα τοῦ Χριστοῦ.

Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή φιλοσοφία.

Γι᾿ αὐτό στήν γλώσσα τῶν ἁγίων, στήν δική τους ὁρολογία, φιλόσοφοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τηροῦν τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.


 

Posted in ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΑ | No Comments »

Το αύριο ανήκει στον Θεό!!!

Posted by kantonopou at Μαρτίου 12, 2012

Το αύριο κατάντησε ένας εφιάλτης στη ζωή των περισσοτέρων ανθρώπων. Μας απασχολεί το αύριο, μας φοβίζει το μέλλον. Πολλοί άνθρωποι το αντιμετωπίζουν με φόβο και αγωνία.
Απασχολεί το αύριο τον πατέρα τη μάνα. Τι να γίνουν τα παιδιά τους; Θα μπορέσουν να τα ζήσουν και να τα μεγαλώσουν; Θα μπορέσουν να τα μορφώσουν και να τα αποκαταστήσουν;
Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο νέος.
Τι θα γίνει αύριο, αναρωτιέται ο γέροντας και η γερόντισσα. Αν αρρωστήσω, αν μείνω μόνος, αν με εγκαταλείψουν τα παιδιά μου; Αυτό το αν, απασχολεί τους περισσότερους ανθρώπους. Ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται ανασφαλή τον εαυτό του για το αύριο. Ποιος μας εξασφαλίζει το μέλλον, το αύριο;

Την απάντηση μας τη δίνει εκείνος που έκανε το σήμερα και το αύριο. Ο Κύριος είπε:«μη ουν μεριμνήσητε λέγοντες, τι φάγωμεν ή τι πίωμεν ή τι περιβαλλώμεθα; Πάντα γαρ τάυτα τα έθνη επιζητεί, οίδε ο πατήρ υμών ο ουράνιος ότι χρήζετε τούτων απάντων».(Ματθ. 6,31)
Η ανησυχία μας για το αύριο οφείλεται στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό. Το παράδειγμα του Κυρίου είναι πολύ πειστικό.

Αυτός που μεριμνά για τα άνθη του αγρού, αυτός που φροντίζει για τα πετεινά του ουρανού, είναι ποτέ δυνατό να αδιαφορήσει για τα παιδιά του;
Έχουμε ξεχάσει, έχουμε λησμονήσει, οι περισσότεροι άνθρωποι, ότι έχουμε πατέρα στον ουρανό. Σε απασχόλησε ποτέ εάν αύριο θα βγει ο ήλιος, εάν θα έχει οξυγόνο για να αναπνεύσεις;

Γιατί γνωρίζεις πολύ καλά, ότι αυτός που έβγαλε τον ήλιο χθες και έδωσε το οξυγόνο σήμερα, θα το κάνει και αύριο. Διότι γνωρίζει ότι το έχουμε ανάγκη.
Πού οφείλεται η ανησυχία αυτή για το αύριο;
Οφείλεται κατά μέγα μέρος στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θεό.
Είδες ποτέ το παιδί σου να ανησυχεί για το αύριο; Ποτέ! Γιατί άραγε; Διότι γνωρίζει ότι έχει πατέρα που φροντίζει για αυτό.

Γιατί εμείς λησμονούμε ότι έχουμε πατέρα που
μεριμνά και φροντίζει για μας; Για μια ματιά στο παρελθόν της ζωής σου. Δεν πέρασες δυσκολίες, δεν βρέθηκες πολλές φορές σε αδιέξοδο και όμως ο Θεός δεν σε εγκατέλειψε,δεν σε άφησε…
Πόσες φορές δεν είδες το χέρι του Θεού να απλώνεται επάνω σου!
Γιατί τώρα ανησυχείς, γιατί αγωνιάς, γιατί χάνεις τον ύπνο σου; Άλλαξε ο Θεός; Λιγόστευσε η δύναμη του; Μη γένοιτο!
Ο Θεός εξακολουθεί να είναι ο πατέρας σου. Σε σκέπτεται, σε αγαπά, σε παρακολουθεί. Το αύριο ανήκει στο Θεό. Στα χέρια Του βρίσκεται η ζωή μας, η υγεία μας, τα παιδιά μας.
Εμπιστεύσου το Θεό. Άφησε τη ζωή σου στα χέρια Του. Μην ανησυχείς για το αύριο, για το μέλλον.
Ο Θεός θα σε αναλάβει κάτω από τη σκέπη του.Βέβαια εμπιστοσύνη στο Θεό δεν σημαίνει μοιρολατρεία, σταύρωμα των χεριών. Ο γεωργός θα σπείρει το χωράφι του, αλλά ο Θεός θα βρέξει για να καρποφορήσει. Εμείς θα σκεφτούμε, θα σχεδιάσουμε. Αλλά ο Θεός θα πραγματοποιήσει. Ο προφήτης λέγει:
«Εάν μη Κύριος οικοδομήσει οίκον, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες» (Ψαλμός 126,1)
Με αυτό το πνεύμα, με αυτή την πίστη, ο πιστός άνθρωπος εμπιστεύεται το παρόν και το μέλλον στα χέρια του Θεού.

ΑΝΩΝΥΜΟΣ

ΔΙΟΤΙ Η ΠΙΟ ΓΕΝΝΑΙΑ ΠΡΑΞΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΤΑΝΟΙΑ

Ο 32ΧΡΟΝΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΓΚΛΟΝΙΖΕΙ…

Σάββατο, 03 Μάρτιος 2012 03:14 admin

Του Γιώργου Θεοχάρη

Κατάθεση ψυχής από τον 32χρονο  Ελληνοαμερικανό Γιώργο Αθανασίου στο agioritikovima.gr

΄΄Ήμουν σε τέτοια κατάθλιψη που πέταξα το κινητό μου στη θάλασσα από το καράβι, καθώς ερχόμουνα στο ΄Αγιο   Όρος΄΄, υπογραμμίζει ο Ελληνοαμερικανός Γιώργος Αθανασίου, οικονομικός επιστήμονας και γιος επιχειρηματία  στο Λος ΄Αντζελες.  Μιλώντας στο agioritikovima.grξετυλίγει  ολόκληρη τη ζωή του. Μιλά για τον γέροντα Εφραίμ απο την  Αριζόνα που του άνοιξε τον δρόμο της προσωπικής  σωτηρίας του και τον  οδήγησε στο ΄Αγιο Όρος, όπως λέει.
΄΄Μετά το βάφτισμα  μου στο ΄Αγιο Όρος νιώθω σαν πουλάκι ΄΄ εξηγεί.
΄΄Όταν κάνεις προσπάθεια ο ίδιος ο Θεός αρχίζει να σε βοηθάει΄΄, συμπληρώνει. Παράλληλα κάνει έκκληση προς τους νέους ΄΄που δεν πάνε στην Εκκλησία, δεν προσεύχονται και δεν εξομολογούνται, να τα κάνουν για  μία με δύο μήνες και να δούνε αν αυτά που λένε οι παπάδες είναι παραμύθια…Προσωπικά αναγεννήθηκα και αυτό οφείλω να σας το μεταφέρω΄΄

Η συνάντηση μας με τον Γιώργο

Τον συνάντησα τυχαία στη Μονή Φιλοθέου του Αγίου Όρους και μόνος του άρχισε να μου μιλά για την πολυτάραχη ζωή του.
Γνώριζε το agioritikovima.gr και ήθελε να γνωστοποιήσει την προσωπική του περιπέτεια  στους αναγνώστες μας προκειμένου να βοηθηθούν πνευματικά.

΄΄Λέγομαι Γιώργος Αθανασίου, είμαι Ελληνοαμερικανός από το Λος Άντζελες και ήρθα στο Άγιο Όρος με σκοπό να βαπτιστώ. Aυτή την απόφαση την πήρα τα τελευταία χρόνια και επειδή γενικά ζω στην Αμερική εκεί είχα την ευκαιρία να συναντήσω το γέροντα Εφραίμ στην Αριζόνα, ο πρώην ηγούμενος του Φιλοθέου, που έχει κάνει στην Αμερική 20 μοναστήρια περίπου και σιγά σιγά ήρθα, δηλαδή άρχισα να ζω θρησκευτικά, να εξομολογούμαι….΄΄ μου είπε και άρχισε να μου διηγείται τη ζωή του...

Ο γέροντας Εφραίμ απο την Αριζόνα της Αμερικής  και ο Γιώργος Αθανασίου.

Ο Γιώργος Αθανασίου μιλά στον δημοσιογράφο και γενικό διαχειριστή του agioritikovima.gr Γιώργο Θεοχάρη στη Μονή Φιλοθέου του Αγ.όρους.

Ο Γιώργος Αθανασίου στον προάυλειο χώρο της Μονής Φιλοθέου.

- Ενώ πριν η ζωή σας πώς ήταν;

Πριν, παρόλο που η οικογένειά μου είναι βαπτισμένη ορθόδοξη δεν είναι πιστοί, δεν πάνε στην εκκλησία, εκτός από το Πάσχα, Χριστούγεννα και τις μεγάλες γιορτές και τα πολλά χρόνια που ζω στην Αμερική είχα χάσει την επαφή μου με την Ελλάδα. Για πρώτη φορά ήρθα στην Ελλάδα πριν από 10 χρόνια, στην Θεσσαλονίκη, και από τότε πηγαίνω συχνά αλλά δεν βαπτίστηκα. Αυτή τη μεγάλη ανάγκη μου τη δημιούργησε ο χαρισματούχος γέροντας Εφραίμ θα έλεγα….

- Με ποιο τρόπο;

Διότι πήγαινα στο μοναστήρι του στην Αριζόνα πολλές φορές και με τις κουβέντες, με τα βιβλία που μου έδωσε σιγά-σιγά έγινε η μεγάλη αλλαγή στην καρδιά μου αλλά αποφάσισα να βαπτιστώ στην Ελλάδα, δηλαδή όχι στην Αμερική….

- Δεν είχες βαπτιστεί αρχικά Ορθόδοξος;

Όχι..


- Είσαι αβάπτιστος;

Ακριβώς. Αποφάσισα να βαπτιστώ στην Ελλάδα και ο γέροντας μου έδωσε ευλογία να πάω στο Άγιο Όρος. Επισκέφτηκα σχεδόν όλα τα μοναστήρια, δεν ήξερα πού ακριβώς να το κάνω, τελικά η Παναγία με θαυμαστό τρόπο  με έφερε στο Βατοπαίδι όπου ο πατέρας Ειρηναίος, ένας πολύ καλός πατέρας με δέχθηκε με τόση πολύ αγάπη, με συγκλόνισε…

- Σας  συγκλόνισε….

Ναι, χωρίς υπερβολή, και τελικά αυτός προσωπικά με βάφτισε, στο Βατοπαίδι στη θάλασσα, κάναμε Αγιορείτικο βάπτισμα και ήταν καταπληκτικό, ξαναγεννήθηκα τώρα, νομίζω θα προσπαθήσω και να μείνω στην Ελλάδα δεν ξέρω αν θα το καταφέρω.

- Τι σηματοδότησε  πρακτικά  για σένα το βάπτισμα, επέφερε κάποια αλλαγή  στον εσωτερικό σου κόσμο, στο είναι σου;

Ναι, ναι…. σα να έφυγε ένα μεγάλο βάρος, νιώθω σαν πουλάκι από τη θάλασσα. Την ημέρα που βαφτίστηκα ήταν ακριβώς δύο μέρες μετά τα Θεοφάνια, αυτό ήταν μεγάλη ευλογία νομίζω, να βαπτιστώ αυτές τις μέρες που βαπτίστηκε ο Κύριος και δεν έχω λόγια να νιώθω ευγνωμοσύνη για την Παναγία που με έφερε στο Βατοπαίδι στον πατέρα Ειρηναίο, στον πατέρα Εφραίμ που στην Αμερική κάνει καταπληκτική δουλειά και επίσης σημαντικό είναι να πω για τον πατέρα Εφραίμ στην Αμερική για την ιεραποστολή που κάνει, στα μοναστήρια του χρησιμοποιούν ελληνική γλώσσα για τις Ακολουθίες, κάτι πολύ σημαντικό για μένα και για τους Έλληνες νομίζω, έτσι σα να φέρνει ας πούμε την Ελλάδα εκεί, το Άγιο Όρος ακριβέστερα εκεί, που βγήκε από το Βυζάντιο, είναι θα έλεγα η καρδιά της Ελλάδας.


- Στην Αμερική πού ακριβώς ζούσες;

Στο Λος Άντζελες. Και είναι πολύ δύσκολο να μείνω….

- Οι γονείς σου με τι ασχολούνται εκεί ακριβώς;

Έχουν ιδιωτική εταιρία κατασκευές, δηλαδή κατασκευαστική εταιρία.

- Κατασκευαστική οικοδομών εννοείτε;

Ναι, ναι.

- Και εδώ στην Ελλάδα έχετε σκοπό να ασχοληθείτε μ’ αυτό, με κάτι άλλο, τι ακριβώς, ποια είναι τα σχέδια από εδώ και πέρα;

Από εδώ και πέρα κάνω προσευχή στην Παναγία να με φωτίσει τι ακριβώς να κάνω, δεν έχω ιδέα καν, μου αρέσει γενικά η Θεσσαλονίκη και θα προσπαθήσω να μείνω εκεί, να είμαι κοντά στο Άγιο Όρος, ελπίζω η οικογένειά μου να με βοηθήσει να έχουμε επαφή και να μείνω στην πατρίδα μου, στην Ελλάδα θέλω να μείνω.


- Για ποιο λόγο θέλεις να μείνεις εδώ;

Τώρα αυτό… Πώς να σας το πω; Έτσι το νιώθω, δηλαδή ειδικά μετά το βάπτισμα έχω, δεν μπορώ να το εξηγήσω, δηλαδή….

- Είναι κάτι το ανεξήγητο δηλαδή που σε τραβάει να μείνεις εδώ στην Ελλάδα, να είσαι κοντά στο Άγιο Όρος;

Ναι, τουλάχιστον για ένα διάστημα ίσως θα προσπαθήσω να το κάνω, δηλαδή έτσι νιώθω ότι πρέπει να μείνω εδώ, προς το παρόν τουλάχιστον και μετά θα δείξει. Τώρα και οι καιροί είναι δύσκολοι στην Αμερική, παντού θα έλεγα, στην Αμερική η οικονομία καταρρέει, ειδικά στο Λος Άντζελες.

- Δεν έχει πάτο η κατάρρευση…

Ναι, παρόλο που εκεί έχω περισσότερες ευκαιρίες ίσως, προτιμώ να είμαι εδώ και να κάνω και οικογένεια εδώ εάν είναι θέλημα του Θεού.


- Έχεις σπουδάσει κάτι; Με τι ασχολήθηκες μέχρι τώρα; Τι έχεις κάνει στη ζωή σου;

Έχω σπουδάσει σε Κολέγιο στην Αμερική, Οικονομική Επιστήμη, κάτι το οποίο δεν ξέρει εάν θα έχω επιτυχία εδώ, τέλος πάντων…



Το τελευταίο πράγμα που θέλω να πω είναι για το διαδίκτυο, δηλαδή στο διαδίκτυο έχουμε τη δυνατότητα να διαβάσουμε, έχει πολλά ορθόδοξα sites και γενικά πληροφορίες για την Ορθοδοξία και την πίστη αλλά και για την Ελλάδα, την ιστορία, το διαδίκτυο προσφέρει πολύ σημαντικά πράγματα και σας συνιστώ να ψάξετε εκεί. Εμένα προσωπικά με βοήθησε πάρα πολύ να μάθω πράγματα για την πατρίδα μου, για την Ορθοδοξία όπως είπα, επίσης με βοήθησε και το site agioritikovima.gr που μου δίδαξε πολλά,  γνώρισα τον Περιβόλι της Παναγιάς και τους στρατιώτες της. Στην Αμερική  πολύς κόσμος  διαβάζει το Αγιορείτικο Βήμα.

- Αυτά πριν φτάσετε στο γέροντα Εφραίμ;

Ναι, ναι πριν, δηλαδή…

-  Όταν ήσασταν στην κοσμική ζωή δηλαδή για τα καλά που λέμε δεν είχατε επαφές με την πνευματική ζωή σχέση ιδιαίτερη.

Θα έλεγα ότι το διαδίκτυο έκανε τη μεγαλύτερη δουλειά, προπαρασκευαστική για μένα να έρθω στην Ορθοδοξία τελικά και να βαπτιστώ στη συνέχεια και τα άλλα, γι’ αυτό είναι κάτι πολύ χρήσιμο. Επίσης τώρα που ζούμε στην εποχή της παραπληροφόρησης θα έλεγα από τα μεγάλα κανάλια είναι καλό και για να παρακολουθεί κανείς τις πολιτικές εξελίξεις, να έχει κάποια άποψη αλλά να μην υιοθετεί  ότι προβάλλεται.

- Εννοείτε ότι το διαδίκτυο είναι μια άλλη λύση στην παραπληροφόρηση που υπάρχει από τα μεγάλα μέσα ενημέρωσης.

Ναι είναι κάτι απαραίτητο θα έλεγα γιατί….



- Κρύβει και κινδύνους το διαδίκτυο, δηλαδή υπάρχουν και παγίδες, πρέπει να προσέχει ο κόσμος…

Βεβαίως, βεβαίως, εγώ μιλάω για τη θετική πλευρά του διαδικτύου, την οποία οποιοσδήποτε μεγάλος, ειδικά ηλικιωμένος άνθρωπος, μπορεί να το χρησιμοποιήσει και να εμπλουτίσει τον εαυτό του. Θέλει όμως και προσοχή.


΄Εκκληση προς τους νέους

΄΄Θα συνιστούσα στη νεολαία να πάει στην εκκλησία επειδή οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι κι αυτό είναι η μόνη λύση στα σύγχρονα προβλήματα, κατάθλιψη, ναρκωτικά και άλλα. Η μόνη λύση είναι αυτοί οι δύο πυλώνες, η εξομολόγηση και το άλλο επίσης μακριά από ηλεκτρονικές ταυτότητες, κάρτες, κάρτα του πολίτη εδώ στην Ελλάδα που ακούω. Μόνο η Εκκλησία είναι ο δρόμος για να μας βγάλει από την κρίση, ηθική, οικονομική και από όλα τα σύγχρονα προβλήματα που πάσχει η νεολαία, ειδικά, σημαντικό όπως είπα και πριν, είναι η εξομολόγηση και να εκκλησιάζονται όσο μπορούν, τουλάχιστον 1-2 φορές την εβδομάδα ο καθένας να το κανονίσει. Δεν υπάρχει άλλη λύση….΄΄

Το άλλο που θέλω να πω είναι προσπαθήστε, τουλάχιστον για 1-2 βδομάδες, για 1-2 μήνες πηγαίνετε στην εκκλησία, εξομολογηθείτε, να δείτε εάν αυτά τα πράγματα που λένε οι παπάδες είναι αλήθεια, είναι παραμύθια, δηλαδή όχι μόνο από το διάβασμα, να κάνετε κάτι, αρχίστε να κάνετε κάτι πρακτικό, τουλάχιστον μια εξομολόγηση, κάντε προσευχή, ο καθένας κατά τη δύναμή του, δηλαδή και στη συνέχεια….. Αυτό δηλαδή εγώ προσωπικά στην αρχή κι εγώ νόμιζα ότι αυτά είναι παραμύθια, και βεβαίως δεν έκανα τίποτα, συνέχισα να κάνω αμαρτίες, να μη δίνω σημασία γενικά στη ζωή μου…


΄΄Έπασχα από κατάθλιψη΄΄

΄΄Πριν έρθω στο Άγιο Όρος για το βάπτισμά μου, είχα  κατάθλιψη και επειδή είχα κάποια προβλήματα οικογενειακά και άλλα το βασικό πρόβλημα είναι ότι δεν είχα το Θεό. Τώρα προσπαθώ να ζω όσο μπορώ, να πλησιάζω το Θεό, είναι άλλο πράγμα εάν θα το καταφέρω ή όχι. Ήμουν σε τέτοια κατάθλιψη που πέταξα το κινητό μου στη θάλασσα από το καράβι, καθώς ερχόμουνα στο ΄Αγιο   Όρος΄΄.



- Είχες έντονη κοσμική ζωή;

Είχα, αλλά  δεν έπαιρνα ναρκωτικά και τέτοια….

- Εννοώ γενικότερα, αυτά που κάνει όλος ο κόσμος…

Ναι, ναι γενικότερα βεβαίως, βεβαίως, όπως όλος ο κόσμος μέχρι μια στιγμή που άρχισα σιγά-σιγά, πολύ δύσκολα, σιγά-σιγά έκανα προσπάθεια, άρχισα να διαβάζω, να κάνω προσευχή, πήγα στην εκκλησία συχνά απ’ ότι συνήθιζα, μετά ο Θεός αρχίζει να σε βοηθάει. Δηλαδή εμένα με βοήθησε και συνάντησα τον πατέρα Εφραίμ. Όταν κάνεις προσπάθεια ο ίδιος ο Θεός αρχίζει να σε βοηθάει.



- Πώς σε βοήθησε ο πατέρας Εφραίμ απο την Αριζόνα; Τι σου είπε ακριβώς;

Αυτός σε βοηθάει μόνο με το να τον κοιτάζεις. Στην αρχή δεν το πήρα καν στα σοβαρά αλλά η μορφή του, η εκκλησία που έχει κάνει, το μοναστήρι, η Ακολουθία, η Βυζαντινή ψαλμωδία, η γενική ατμόσφαιρα σε φέρνει σε άλλο κόσμο…

Περί θεμάτων στρογγυλής τραπέζης

Περί θεμάτων στρογγυλής τραπέζης

μίλα απόψε, ώ πολίτα!

Άσε το άλφα και το βήτα ,

πάψε πια με τις σκιές να παίζεις !

Περί των αορίστων πια κανένας δεν σκαμπάζει

γίνε πιο συγκεκριμένος για ν’ αποφύγεις

το κοινωνικό το μένος

κι αφού πλέον δε σε νοιάζει

ο καθένας από ‘μας περί άλλα θα τυρβάζει!

Απόμαχοι της σύγχρονης κοινωνικής σκέψης

  Όταν δεν έχεις έμπνευση για μία πολιτική αρλούμπα ,

   άσε τον ήχο από το ποδοβολητό του δρόμου να ακουστεί.

  Άσε τις ιαχές της κοινωνικής σταυροφορίας να επελάσουν.

 Άσε τις μεγαλοστομίες , απόμαχε!!!

                                                    

Η αληθής νηστεία

4 Μαρτίου 2012

Θρησκεία / Θρησκευτική ζωή    π. Αλέξανδρος Σμέμαν 

Η σωματική νηστεία είναι απαραίτητη μεν αλλά χάνει κάθε νόημα και γίνεται αληθινά επικίνδυνη αν ξεκοπεί από την πνευματική προσπάθεια, από την προσευχή και την αυτοσυγκέντρωση.

Στη ζωή της πρώτης Εκκλησίας, νηστεία πάντοτε σημαίνει τέλεια αποχή από την τροφή, κατάσταση πείνας, ώθηση του σώματος στα άκρα. Εδώ -;όμως ανακαλύπτουμε ακόμα ότι η νηστεία σαν μια σωματική προσπάθεια δεν έχει κανένα νόημα χωρίς το πνευματικό συμπλήρωμά της «…εν νηστεία και προσευχή». Αυτό σημαίνει ότι χωρίς την αντίστοιχη πνευματική προσπάθεια, χωρίς να τρεφόμαστε με τη Θεία Πραγματικότητα, χωρίς ν’ ανακαλύψουμε την ολοκληρωτική μας εξάρτηση από το Θεό και μόνο απ’ Αυτόν, η σωματική νηστεία θα καταντήσει μια πραγματική αυτοκτονία. Αν ο ίδιος ο Χριστός πειράστηκε ενώ νήστευε, εμείς δεν έχουμε την παραμικρή πιθανότητα ν’ αποφύγουμε έναν τέτοιο πειρασμό. Η σωματική νηστεία είναι απαραίτητη μεν αλλά χάνει κάθε νόημα και γίνεται αληθινά επικίνδυνη αν ξεκοπεί από την πνευματική προσπάθεια, από την προσευχή και την αυτοσυγκέντρωση. Η νηστεία είναι μια τέχνη που την κατέχουν απόλυτα οι άγιοι. Θα ήταν αλαζονικό και επικίνδυνο για μάς αν δοκιμάζαμε αυτή την τέχνη χωρίς διάκριση και προσοχή. Η λατρεία της Μεγάλης Σαρακοστής μάς υπενθυμίζει συνέχεια τις δυσκολίες, τα εμπόδια και τους πειρασμούς που περιμένουν όσους νομίζουν ότι μπορούν να στηριχτούν στη δύναμη της θέλησής τους και όχι στο Θεό.

Για το λόγο αυτό εκείνο που πρώτα απ’ όλα χρειαζόμαστε είναι μια πνευματική προετοιμασία για την προσπάθεια της νηστείας. Και αυτή είναι να ζητήσουμε από το Θεό βοήθεια επίσης να κάνουμε τη νηστεία μας θεοκεντρική. Να νηστεύουμε εν ονόματι του Θεού. Πρέπει να ξανανιώσουμε ότι το σώμα μας είναι ναός της Παρουσίας του. Είναι ανάγκη να ξαναβρούμε ένα θρησκευτικό σεβασμό για το σώμα, την τροφή, για το σωστό ρυθμό της ζωής. Όλα αυτά πρέπει να γίνουν πριν αρχίσει η νηστεία, ώστε όταν αρχίσουμε να νηστεύουμε να είμαστε εφοδιασμένοι με πνευματικό οπλισμό, με το όραμα και το πνεύμα της μάχης και της νίκης. Κατόπιν έρχεται η ίδια η νηστεία. Σύμφωνα με όσα είπαμε παραπάνω η νηστεία μπορεί να πραγματοποιηθεί σε δύο επίπεδα: πρώτα σαν ασκητική νηστεία και δεύτερον σαν γενική νηστεία. Η ασκητική νηστεία περιλαμβάνει μια δραστική μείωση της τροφής έτσι ώστε η συνεχής κατάσταση πείνας να μπορεί να βιωθεί σαν υπενθύμιση του Θεού και σαν διαρκής προσπάθεια συγκέντρωσης του νου μας στο Θεό. Όποιος το έχει δοκιμάσει αυτό -έστω και για λίγο- ξέρει ότι η ασκητική νηστεία αντί να μάς αδυνατίζει, μάς ξαλαφρώνει, μάς ευκολύνει στην αυτοσυγκέντρωση, μάς κάνει νηφάλιους, χαρούμενους και καθαρούς. Αυτός που νηστεύει έτσι, παίρνει την τροφή σαν αληθινό δώρο του Θεού. Είναι συνέχεια στραμμένος προς τον εσωτερικό κόσμο ο οποίος, ανεξήγητα, γίνεται ένα είδος τροφής.[...]

Όσο για την γενική νηστεία είναι ανάγκη αυτή να περιορίζεται σε διάρκεια και να συνδυάζεται με τη Θεία Ευχαριστία. Με τις παρούσες συνθήκες ζωής η καλύτερη μορφή αυτής της νηστείας είναι η μέρα πριν από τη βραδινή Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων. Είτε νηστεύουμε αυτή τη μέρα από νωρίς το πρωί είτε αργότερα, το βασικό σημείο είναι να ζούμε όλη τη μέρα σαν μια μέρα προσδοκίας, ελπίδας, μια μέρα πείνας για τον ίδιο το Θεό. Δηλαδή να αυτοσυγκεντρωθούμε και να σκεφτούμε αυτό που πρόκειται να έρθει, το δώρο που θα πάρουμε και που για χάρη του απαρνούμαστε όλα τ’; άλλα δώρα.

Ύστερα απ’ όσα είπαμε, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι όσο περιορισμένη και αν είναι η νηστεία μας – εφ’ όσον είναι αληθινή νηστεία – θα μας οδηγήσει στον πειρασμό, στην αδυναμία, στην αμφιβολία και στον ερεθισμό. Μ’ άλλα λόγια δηλαδή θα είναι μια πραγματική μάχη και πιθανόν ν’ αποτύχουμε πολλές φορές. Αλλά αν ανακαλύψουμε ότι η χριστιανική ζωή είναι μάχη και προσπάθεια, τότε βρήκαμε το βασικό στοιχείο της νηστείας. Μια πίστη που δεν έχει ξεπεράσει τις αμφιβολίες και τον πειρασμό σπάνια μπορεί να θεωρηθεί αληθινή πίστη. Δυστυχώς, δεν υπάρχει καμιά πρόοδος στη χριστιανική ζωή χωρίς την πικρή εμπειρία της αποτυχίας. Πάρα πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να νηστεύουν με ενθουσιασμό και σταματούν μετά την πρώτη αποτυχία. Θα μπορούσα να πω ότι ακριβώς σ’ αυτή την πρώτη αποτυχία έρχεται η πραγματική δοκιμή. Αν μετά την αποτυχία και την συνθηκολόγηση με τις ορέξεις μας και τα πάθη μας ξαναγυρίσουμε όλα απ’ την αρχή και δεν υποχωρήσουμε όσες φορές κι αν αποτύχουμε, αργά ή γρήγορα η νηστεία μας θα φέρει τους πνευματικούς καρπούς της. Ανάμεσα στην αγιότητα και τον απαγοητευτικό κυνισμό βρίσκεται η μεγάλη και θεϊκή αρετή της υπομονής – υπομονή πρώτα απ’ όλα για τον εαυτό μας. Δεν υπάρχει σύντομος δρόμος για την αγιότητα, για κάθε σκαλοπάτι πρέπει να πληρώσουμε ολόκληρο το αντίτιμο. Έτσι, το καλύτερο και ασφαλέστερο είναι ν’ αρχίσουμε με το ελάχιστο -ακριβώς λίγο πάνω από τις φυσικές μας δυνατότητες- και ν’ αυξήσουμε τις προσπάθειές μας λίγο λίγο, παρά να επιχειρήσουμε πηδήματα σε μεγάλα ύψη στην αρχή και να σπάσουμε μερικά κόκκαλα πέφτοντας στη γη!

Σαν συμπέρασμα: από μια συμβατική και τυπική νηστεία – δηλαδή νηστεία από υποχρέωση και συνήθεια – πρέπει να γυρίσουμε στην πραγματική νηστεία. Ας είναι περιορισμένη και ταπεινή αλλά να είναι συνεχής και αποφασιστική. Ας αντιμετωπίσουμε έντιμα τις πνευματικές και φυσικές μας δυνατότητες και ας ενεργήσουμε ανάλογα, ας θυμόμαστε πάντως ότι δεν μπορούμε να νηστέψουμε χωρίς να προκαλέσουμε αυτές τις δυνατότητες, χωρίς να ενεργοποιήσουμε στη ζωή μας τα θεϊκά λόγια «τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά εστί παρά τω Θεώ».

                                                     (από την ιστοσελίδα:http://www.pemptousia.gr/)

Όχι άλλα δανεικά, αλλά ιδανικά

  Αρθρογράφος της «Εστίας» έγραψε σε κείμενό του και τούτη την κουβέντα, αναφερόμενος στο μεγάλο θέμα της παγκόσμιας και ειδικότερα της ελληνικής οικονομικής κρίσης. Μεγάλο το πρόβλημα της εξόφλησης των δισεκατομμυρίων που χρωστά η Ελλάδα. Ζήσαμε τα τελευταία χρόνια σαν μαχαραγιάδες! Αλλά…με δανεικά! «Ζήσαμε  έγραψε, με δανεικά, χωρίς ιδανικά».

  Τα «δανεικά» είναι για πάντα ευχάριστα και καλοδεχούμενα. Τα «ιδανικά»  όμως, όλες εκείνες οι ανώτερες ηθικές και πνευματικές αξίες της ζωής, είναι θησαυρίσματα δυσκολοσύλλεκτα και δυσκολοφύλακτα. Χρειάζεται κόπος να τα μαζέψεις και άλλος τόσος να τα φυλάξεις, γιατί πρόκειται για θησαυρίσματα της ψυχής.

  «Τα μεγάλα ιδανικά ξεκινάνε απ’ το Θεό, γι’ αυτό και εκφράζουν την αιωνιότητα» (Αντώνης Σαμαράκης). Ή καθώς το εκφράζει ο μακαριστός Μητροπολίτης Λευκάδος Νικηφόρος: «Ιδανικά θα πει, να ονειρευτείς  τα αιώνια». Και προσθέτει μία όμορφη σκέψη: «Πρέπει να εξιδανικεύουμε την πραγματικότητα και να κάνουμε πράξη τα ιδανικά που πιστεύουμε».

  Ο κόσμος γύρω μας είναι γεμάτος από ιδεολογίες και ιδεοληψίες, αλλά είναι κενός και γυμνός και πεινασμένος και διψασμένος από ιδανικά. Τα ιδανικά είναι αθάνατα, ενώ οι ιδεολογίες είναι προσωρινές και θνητές.

                                                                                                          

                                                          (από το ετήσιο ημερολόγιο της                                                                                                     

                                                          Ιεράς Μητρόπολης Γρεβενών)