ΤΟ ΨΥΧΙΚΟ ΑΛΓΟΣ ΤΩΝ ΧΑΜΕΝΩΝ ΡΕΒΕΓΙΟΝ
"Τρομοκρατία είναι να ψάχνεις για δουλειά", "βία είναι να χάνεις το σπίτι σου", "ψυχική οδύνη είναι να μην έχεις να φας"!
Αναμφίβολα, η οικονομική κρίση που έδωσε ρεαλιστικό έρεισμα στα ανωτέρω "ρητά-διαπιστώσεις", προκάλεσε και προκαλεί τεράστιο ψυχικό άλγος, στεναχώρια, κατά το λαϊκότερο, είτε, διότι κάποιος έχει χάσει τη δουλειά του, είτε γιατί κάποιος έχει χάσει το σπίτι του, ένεκα χρεών, είτε, τέλος, στην τραγικότερη περίπτωση, γιατί κάποιος δεν μπορεί να εξασφαλίσει τα προς το ζην τα δικά του και της οικογένειάς του!
Ωστόσο, για να είμαστε ειλικρινείς, σοβούσης της κρίσης, υπάρχει , ακόμη, μία μεγάλη μερίδα της λεγόμενης "μεσαίας τάξης"(που διαρκώς συρρικνώνεται), η οποία , αν και έχει υποστεί μεγάλες οικονομικές απώλειες, δύσκολο να κατανοήσει (ακόμα δηλαδή) τα προαναφερθέντα "ρητά-διαπιστώσεις"!
Η περίοδος που γράφεται αυτό το άρθρο, είναι αυτή των Χριστουγέννων. Τί, άραγε, έρχεται στο μυαλό "της ελληνικής μεσαίας τάξης", όταν γίνεται αναφορά στις χριστουγεννιάτικες γιορτές; Τί είναι, άραγε, εντυπωμένο στο συλλογικό υποσυνείδητο "της ελληνικής μεσαίας τάξης" για την περίοδο των γιορτών; Τί κάνει, άραγε, "νιάου-νιάου στα κεραμίδια";
"Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας", διότι είμαστε αρκετά ευτραφείς και σίγουρα θα φανούμε! Άλλο το ψυχικό άλγος για την επιβίωση...και άλλο το ψυχικό άλγος των χαμένων ρεβεγιόν!
- Innerland -
27/12/2012
